Yalnızlık...


Yalnızlık…
Kimimizin kişisel tercihi.
Kimimizin mahkumiyeti!
Kimilerine göre bir zaaf, bir kusur.
Kimilerine göre bir keyif, bir lüks.

Peki ya siz?
Siz yalnızlığı nasıl bilirsiniz?
Sever misiniz onu?

İster zorunluluk olsun, isterse sizin tercihiniz,
Siz, yalnızlığının keyfini çıkarmasını bilenlerden misiniz?

Kimimiz onu bir zaaf, bir eksiklik olarak görse de, bazen bizim tercihimiz, bazen mahkumiyet şeklinde gelse de; insan yalnız kalmışsa, onun tadını çıkarabilmeli, hatta belki de zaman zaman kapıları kapatıp yalnız kalmayı kendisi isteyebilmeli!

Çünkü;

Yalnızlık insanı düşündürür.
Yalnızlık insanı büyütür.
Yalnızlık insana geleceğini şekillendiren düşler kurdurur.
Yalnızlık insanın sırtından yılların yorgunluğunu alır.

Kalabalıklar içine hapsolduğunu fark eden insanın kendine kaçışıdır yalnızlık.
Beynindeki yeni düşüncelerin tohumlarını attığı o ilk andır.

İnsanın kendisi ile doğrudan ilişki kurup, sözcüklerden öte zihinden geçenleri dinleyebilmesidir.
“Kendini gerçekten dinleyene” kendini tüm çıplaklığıyla itiraf edebilmesidir.
İnsanın kendi içinde ki derinliği fark edebilmesidir.
İnsanın kendinden kaçmaması, kendini önemsemesi, kendine değer vermesidir yalnızlık.

Kısacası, “İnsanın kendini sevmesidir yalnızlık.”

23 Ağustos 2008
Haşim Arıkan

Fotograf: Robert de Niro

0 yorum:

Yorum Gönder

Bu blogda yer alan tüm fotoğraf ve diğer telif hakkı içeren içerikler salt tanıtım amaçlıdır.
Copyright © 2006-2021 Haşim Arıkan

İçerikler kaynak gösterilmeksizin kopyalanamaz, alıntı yapılamaz.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu çerçevesinde tüm hakları saklıdır.

hasimarikan@hasimarikan.com