Öyle yalanlar vardır ki, günahı, söyleyen ağızdan ziyade onu dinleyen kulaktadır...


Sence neden böyle?
Neden başkalarının ne düşündükleri, ne yaptıkları senin için bu kadar önemli?
Neden başkalarının söyledikleri gerçeğin yerini alıyor?
Neden herkes haklı oluyor da, sen haklı olamıyorsun?
Daha önce başkaları tarafından onaylanmamış hiç bir düşünceye neden inanamıyorsun?
Neden kendi düşüncelerine bir türlü sahip çıkamıyorsun?
Neden sanki dünyadaki tüm düşüncelerin en uç noktasındaymış gibi yaşamayı seçiyorsun.

Hiç düşündün mü? Belki de yepyeni bir düşüncenin başlangıç noktasında sen duruyorsun.
İstediğin yaşam gerçekten bu mu senin?

Farkında değil misin?
Her saniye, attığın her adımla;
Kendini yaratıyor ve şekillendiriyorsun.
Yaptığın tercihlerle kim ve ne olduğunun kararını veriyorsun.
Kendi anlamını, biçimini ve amacını bu şekilde mi yaratmak istiyorsun?

Yaptığımız her özgür seçim ya sevgi ya da korku düşüncesinden doğarmış!
Korkuyu yıllardır deneyimliyorsun.
Neden artık yüreğindeki sevginin sesine kulak vermiyorsun?

Hadi
Bırak artık dünyayı bir gölge gibi izlemeyi.
İkinci el bir hayatı deneyimlemeyi.
Kendine, dilediğin gibi özgürce bir yol seç.
Gelecekse dünya bir gölge gibi senin peşinden gelsin.

16 Mart 2008
Haşim Arıkan

Fotograf: Uma Thurman

2 yorum:

7.oda dedi ki...

sizin şiirlerinizi başlıklarına bayılıyorum.
okuyorum. vuruyor. duruyorum. nefesim kesiliyor.
her başlık başlı başına bir aforizma gibi.
bazen öyle vuruyor ve öyle yoruyor ki, şiiri okuyamıyorum bile..

Adsız dedi ki...

Çok teşekkürler...

Yorum Gönder

Bu blogda yer alan tüm fotoğraf ve diğer telif hakkı içeren içerikler salt tanıtım amaçlıdır.
Copyright © 2006-2021 Haşim Arıkan

İçerikler kaynak gösterilmeksizin kopyalanamaz, alıntı yapılamaz.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu çerçevesinde tüm hakları saklıdır.

hasimarikan@hasimarikan.com