Hiçliğe uyandım bu sabah.
İzin vermedim dünyanın bugün bana dokunmasına.
Sakin bir gün yaşamak istedim yargısız, yalnız, kendimle başbaşa.
Zihnimdeki o her an kullanıma hazır sözcüklere, cümlelere hiç dokunmadım.
Özgür, dünsüz, yarınsız, hesapsız, kuralsız, konuştum, belki de yıllar sonra onunla.
Ne herşeye uygun nedenlere bulandım.
Ne de neden olabilecek birşeylere kapıldım.
Zihnimdeki, düşüncelerin oluşturduğu o ağır perdenin ardından bakmadım ben bugün hayata.
İsimsiz, tanımsız, kategorisizdi bugün herşey.
Bir çocuk gibi, hayata sadece duyularımı kullanarak yaklaştım.
Bugün,
Herşeyi ilk defa gördüm,
Herşeyi ilk defa duydum,
Herşeye ilk defa dokundum.
Herşeyi ilk defa kokladım.
Hayatı sadece hissederek yaşadım.
Meğer aradığım herşey, hiçliğin içinde gizliymiş bugün anladım.
8 Ocak 2010
Haşim Arıkan
Fotograf: Nicole Kidman
1 yorum:
Haşim bey merhabalar .. Yazınız bir öykü getirdi hatırıma sizinlede paylaşayım istedim..
İki derviş varmış biri yolun başında diğeri ise olgun, olgun derviş almış yeni dervişi deniz kıyısına götürmüş ve şöyle demiş ;
gelen dalgaları say bakalım
Acemi derviş başlamış saymaya 1,2,3,4 .... diye devam ediyormuş
Olgun derviş araya girmiş a evladım napıyorsun sayarak biter mi ? o dalgalar deyip
geçmiş deniz kenarına.. Başlamış gelen bir gelen bir gelen bir deye söyleye durmuş
Yeni derviş anlamış ki hep bir hep bir ...
***
Yazı için teşekkürler elinize sağlık
Yorum Gönder