Günüm gelmiş, insan olmuşum.
Üzerime bir beden giyip yeryüzüne doğmuşum.
Mutluluk, sevinç, gözyaşı olup, hayatlara dokunmuşum.
İlişkiler yaşamış, duygularla tanışmışım.
Hepsini tanımlayıp zihnimde onlara dair kayıtlar, korkular yaratmışım.
Sevilmek istemiş, kendimi bir türlü sevememişim.
Değerli olmaya çalışmış, kendime değer vermemişim.
Mutluluğun peşinden koşmuş, kendime neyle gerçekten mutlu olduğumu sormamışım.
Kendimle karşılaştıkça, hep başka yollara sapmışım.
Önüme çıkan çukurlara çok kızmış, kendime en çok çukuru da kendim kazmışım.
Merak ettiği soruları kendine sormamış, cevapları hep başka ağızlarda aramışım.
Bu keşif yolculuğunun bir gün sona ereceğini düşünmezken,günüm gelmiş yolun sonuna ulaşmışım.
Üzerime giydiğim bedeni çıkarıp, anılarım, hazlarım, sahip olduğumu sandıklarımla birlikte yeryüzünde bırakmışım.
“Ne anladın bu yaşadığından?” diye sormuşlar.
Verecek bir cevap bulamamışım!
15 Şubat 2009
Haşim Arıkan
4 yıl önce
0 yorum:
Yorum Gönder